Ciekawostka nr 20. Czy wiesz, że gdyby granice Polski pozostały niezmienione po II wojnie światowej, to obchody 100-lecia PCK świętowałyby z nami, działające do dziś w strukturach innych stowarzyszeń krajowych, Oddziały Lwowski, Wileński, Wołyński?
Po powstaniu Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża utworzone zostały 4 duże Komitety Okręgowe: Małopolski, Wielkopolski, Południowo-Wschodni i Polesko-Miński z głównymi ośrodkami w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Warszawie. Utworzenie tych okręgów zapisane zostało w pierwszym Statucie PTCK z 1919 roku. Dzięki intensywnej pracy członków komitetów okręgowych z roku na rok powstawały nowe oddziały terenowe. I tak wkrótce powstał oddział w Łucku (Okręg Wołyński), a w 1925 roku w Wilnie (Okręg Wileński). Jednostki te prowadziły aktywną działalność czerwonokrzyską: prowadziły sanatoria (Lwów), ambulatoria ogólne i dentystyczne (Lwów, Łuck), gabinety naświetleń (Lwów). Organizowane były tygodnie PCK, działały drużyny ratownicze, rozwijano działalność kół młodzieżowych. Oddział we Lwowie prowadził regularnie leczenie tranowe dla dzieci oraz organizował ratownicze posterunki drogowe, które zajmowały się udzielaniem pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach drogowych oraz szkoleniem drożników z zakresu pierwszej pomocy. Oddziały prowadziły świetlice dla dzieci i młodzieży, organizowały kwesty na rzecz najuboższych. Regularnie prowadzone były różnego rodzaju akcje sanitarno-społeczne, dla nas współczesnych często zaskakujące jak np. dezynfekcja aparatów telefonicznych. Celem akcji było utrzymanie aparatów telefonicznych „w stanie zabezpieczającym zdrowie publiczne”. Obywatele mogli zgłaszać aparaty publiczne i prywatne do dezynfekcji, którą przeprowadzali odpłatnie pracownicy lwowskiego oddziału PCK specjalnym środkiem dezynfekcyjnym. Pozyskane w ten sposób środki finansowe przeznaczane były na cele szkoleniowe ochotniczej służby zdrowia PCK i konserwację sprzętu sanitarnego. Źródłem pozyskiwania środków na działalność była także sprzedaż apteczek. Największy popyt był na apteczki „turystyczno-wycieczkowe”, „walizkowe” i „szafkowo-ścienne”. Ważnym zadaniem oddziałów było tworzenie i szkolenie ochotniczej służby zdrowia, jako organu pomocniczego sanitarnej służby wojskowej na wypadek wojny. Oddziały w Lwowie, Wilnie i Łucku działały w strukturach PCK do II wojny światowej.