79. Czy wiesz, że PCK wydawał kiedyś poradniki jak właściwie i skutecznie promować działalność organizacji?

Wystawa zorganizowana w Krakowie przez Koła Młodzieży PCK w 1936 roku ( Źródło NAC)

Ciekawostka nr 79. Czy wiesz, że PCK wydawał kiedyś poradniki jak właściwie i skutecznie promować działalność organizacji?

„Nawet Pan Bóg potrzebuje dzwonów” – tak zaczyna się się poradnik dla okręgów, oddziałów i kół Polskiego Czerwonego Krzyża dot. skutecznej promocji działań. Autorem broszury pt. „Jak robić propagandę” była wybitna działaczka Polskiego Czerwonego Krzyża w okresie międzywojennym Maria Ulrichsowa.

W okresie międzywojennym słowo „propaganda” nie miało negatywnego zabarwienia, z jakim spotykamy się dzisiaj. Wówczas propaganda (od łac. prōpāgāre – rozszerzać, rozciągać, krzewić) – oznaczała celowe działanie zmierzające do ukształtowania określonych poglądów i zachowań zbiorowości ludzkiej lub jednostki. Historycznie „propaganda”  jest neutralnym terminem opisowym. Pejoratywnego znaczenia termin nabrał poprzez wykorzystanie go w działalności systemów totalitarnych. Propaganda odgrywała dużą rolę w komunistycznym i narodowo-socjalistycznym ustroju totalitarnym, gdzie pojawiła się w formie propagandy totalnej jako jedno z narzędzi dezinformacji, wykluczając jakąkolwiek samodzielność w tworzeniu opinii widza czy słuchacza. Stąd dziś , na określenie tych samych działań, używamy terminu „promocja”, „popularyzacja” , „propagowanie” bądź „upowszechnianie”.

 

Maria Ulrichsowa pisała „Wielkie idee ucieleśnione w pewnych organizacjach, wnoszą do życia społecznego bezsporne wartości, ale potrzebują równoważnika dzwonów – dobrej propagandy nawołującej ciągle do poparcia wzniosłego dzieła”,

W wielu swoich artykułach wielokrotnie zwracała uwagę na konieczność działań promocyjnych, upowszechniających idee i opisywała formy (plakaty, afisze, konkursy, filmy, broszury, spotkanie połączone z pokazami przeźroczy lub filmów). Nie oddzielała jednak promocji samej organizacji od propagowania idei, programów i działań.

Zwracała uwagę, że początkiem dobrej promocji jest zawsze właściwe oznakowanie i użycie godła/znaku Czerwonego Krzyża: „Godło Czerwonego Krzyża musi rzucać się w oczy na każdem miejscu—od wywie­szki na siedzibie ośrodka, aż do znaczka przy czepeczku pielęgniarki”. Polemizowała ze stwierdzeniem, popularnym tak kiedyś jak i współcześnie, że najlepszą promocją jest czyn, to działania robią najlepszą promocję. „Prawdziwość tego stwierdzenia jest wszakże bardzo pozorną i idzie po linii najmniejszego oporu, sankcjonuje niejako naszą bierność czy lenistwo w dziedzinie propagandy” – pisała.

Wszystkie tezy stawiane przez autorkę w broszurze są aktualne do dziś. Propaganda uprawiana przez PCK w okresie międzywojennym robi dziś wrażenie pod względem skali, jakości materiałów, zaangażowania działaczy i pracowników Zarządu Głównego.

 

Poniżej prezentujemy wykaz materiałów, publikacji, które mogły nabyć oddziały terenowe, aby właściwe propagować idee czerwonokrzyskie, prowadzić działalność statutową i promować organizację. Wykaz zawiera również wiele materiałów edukacyjnych dla członków PCK, budujących ich wiedzę nt. organizacji, działalności w Polsce i na świecie, świadomości misji i zadań.

 

 

„Jak dzwony głoszą chwałę Boską w każdym wiejskim kościółku, tak wielkie dzieło Czerwonego Krzyża winno znaleźć oddźwięk propagandowy w najmniejszej swej komórce organizacyjnej” – M. Ulrichsowa