” Uznajemy zatem z radosnem uczuciem Polskie T-wo Czerw. Krzyża jako ostateczne i urzędowo ukonstytuowane i uwierzytelniamy takowe u innych dawniejszych Towarzystw, pośród których Polski Czerw. Krzyż zajmie miejsce na równi z innemi, jako nowy i uprawniony członek”.
100 lat temu – 14 lipca 1919 roku – Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża zarejestrował i uznał Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża za jedyną organizację czerwonokrzyską działającą na całym terytorium państwa polskiego. Polska stała się częścią międzynarodowego Ruchu.
***
Warto przypomnieć, że uznanie przez MKCK i przyjęcie polskiej organizacji w poczet członków Ruchu odbyło się dopiero za czwartą prośbą skierowaną do Genewy.
Pierwszy raz z taką propozycją wystąpił w dniu 5 sierpnia 1915 roku Polski Komitet Pomocy Sanitarnej z Warszawy przedstawiając w obszernym memoriale swoją działalność. PKPS chciał być uznany przez MKCK za stowarzyszenie krajowe w odradzającej się Polsce. Jego list pozostał jednak bez odpowiedzi z Genewy z uwagi na brak niepodległego bytu państwowego Polski w tym czasie.
Kolejną próbę podjęła, w porozumieniu ze swoim mężem Ignacym Paderewskim Helena Paderewska w 1917 roku w Stanach Zjednoczonych, starając się o przekształcenie i uznanie założonej i prowadzonej przez siebie w Stanach organizacji pn. Komitet Opieki nad Polskimi Żołnierzami w polskie stowarzyszenie krajowe Czerwonego Krzyża. W swoich wspomnieniach pisze: „Złożyłam do międzynarodowej organizacji podanie o zgodę na utworzenie Polskiego Czerwonego Krzyża, ale odmówiono ze względu na to, że Polska, nie będąc suwerennym państwem, według zasad stowarzyszenia nie mogła posiadać odrębnej organizacji Czerwonego Krzyża”. (Helena Paderewska, Wspomnienia 1910-1920). Przy braku akceptacji co do utworzenia Polskiego Czerwonego Krzyża, H. Paderewska założyła w Stanach Zjednoczonych organizację Polski Biały Krzyż, której była prezesem.
Trzecią prośbę skierował do Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w Genewie w dniu 15 grudnia 1918 roku książę Paweł Sapieha ze strony Stowarzyszenia Czerwonego Krzyża w Galicji. Pomimo iż Polska od 11 listopada 1918 roku była niepodległym państwem, w dniu 24 grudnia z Genewy przyszła odpowiedź odmowna. W piśmie czytamy ”Jesteśmy gotowi do uregulowania naszych stosunków z Państwem bez pośrednictwa jakiegokolwiek rządu, lecz konieczne jest, aby państwo, w którym działało będzie Wasze Stowarzyszenie Narodowe Czerwonego Krzyża, zostało dopuszczone do podpisania konwencji Genewskiej, podstawy działania Czerwonego Krzyża”. MKCK dołączył do korespondencji broszurę o stowarzyszeniach krajowych Czerwonego Krzyża.
Dopiero czwarta prośba skierowana przez zjednoczone Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża utworzone w dniu 18 stycznia 1919 roku, po podpisaniu przez Rząd Polski Konwencji Genewskich, została rozpatrzona pozytywnie i 14 lipca 1919 roku PTCK zostało przyjęte do członków Ruchu MKCK.
Oryginalny dokument w języku francuskim, w którym MKCK uznaje Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża za stowarzyszenie krajowe Czerwonego Krzyża.
Polskie tłumaczenie dokumentu MKCK.
